مقایسه عوامل مؤثر بر توسعه کشت گیاهان معطر بین دو گروه گل‌کاران و گل‌کاران گلاب‌گیر در شهرستان کاشان

با توجه به متکی بودن اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی، گیاهان دارویی و معطر علاوه بر نقش خاصی که در اقتصاد داخلی دارند، می‌توانند تأثیر به‌سزایی در امر صادرات غیرنفتی داشته باشند. یکی از راهکارهای توسعه تولید این گیاهان توسعه فرآوری آنان است. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش فرآوری در توسعه کشت گیاهان معطر شهرستان کاشان انجام شد. به‌طور کلی این تحقیق از نوع پیمایشی بوده که جمع‌آوری اطلاعات آن با استفاده از پرسش‌نامه که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (بالای 7/0) و روایی آن با استفاده از پیشنهادهای متخصصان تأیید شده، انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل پرورش‌دهندگان گیاهان معطر این شهرستان بوده که 250 نفر از آنان به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی و استنباطی نظیر فراوانی، میانگین، ضریب تغییرات و در نهایت آزمون من‌ویت‌نی و آزمون t استفاده گردید. با مقایسه عوامل مؤثر بر توسعه کشت گیاهان معطر بین دو گروه پرورش‌دهندگان و پرورش‌دهندگان فرآوری‌کننده، مشخص شد که میزان رضایت از درآمد انواع گیاهان معطر و میزان انگیزه‌های اقتصادی در گروه گل‌کاران گلاب‌گیر بالاتر بوده‌است و همچنین مشخص گردید که پرورش‌دهندگان فرآوری‌کننده درصد بیشتری از کل اراضی خود را به کشت گیاهان معطر اختصاص داده و از این شغل رضایت بیشتری داشته و در آینده نیز تمایل بیشتری به پرورش این گیاهان نشان دادند.